Stemple do bicia monet były (i są nadal) wykonywane ze stali. Wstępnie wytwarzano
je metodą kucia, nadając odpowiedni kształt.

W przypadku bicia monet metodą młotową, stempel górny formowano na kształt walca lub stożka
o niewielkiej zbieżności. Stempel dolny posiadał kształt stożka i był zakończony ostrym szpicem do mocowania w drewnianym pieńku.

Jedna z czołowych powierzchni obu stempli była płaska i odpowiednio wygładzana celem naniesienia wizerunków monety w lustrzanym odbiciu.

Przy nanoszenia szczegółów na stemple stosowano przede wszystkim technikę grawerowania oraz puncowania.