Pieniądz kruszcowy
DUKAT
Franciszek Józef I, 1915 r.
złoto 986, 3,49 g (nowe bicie)
Forma pieniądza, która zastąpiła wymianę dóbr konsumpcyjnych a środkiem płatniczym stał się metal. Zastosowany surowiec łączył w sobie trwałość użytkową oraz stabilność wartości, co znacznie usprawniło wymianę handlową i sprawiło, że metale przez wiele stuleci odgrywały szczególną rolę w obiegu pieniężnym.
W zależności od potrzeby dzielono posiadany surowiec na określone fragmenty, co przy coraz większej liczbie dokonywanych transakcji stawało się niewygodne.
Początkowo w transakcjach wykorzystywano miedź, srebro i złoto.
Z biegiem czasu zaczęto stosować także stopy wymienionych surowców oraz inne metale.
Pierwotnie metale używane w wymianie handlowej nie posiadały jednolitego kształtu i wagi. Ostatecznie w przypadku metali pełniących funkcję środka płatniczego przyjęto formę krążków, którą stosujemy do dzisiaj i nazywamy monetą.
Rozwój wymiany dóbr i usług na przestrzeni lat wykazał, że najlepszym środkiem pośredniczącym w transakcjach są metale szlachetne (kruszce). Na przykład w odniesieniu do złota, jego duża wartość przy relatywnie małej objętości zapewniała łatwy transport, przechowywanie i co najważniejsze, właściwie nieograniczoną wymianę.
Pierwotnie metale używane w wymianie handlowej nie posiadały jednolitego kształtu i wagi. Ostatecznie w przypadku metali pełniących funkcję środka płatniczego przyjęto formę krążków, którą stosujemy do dzisiaj i nazywamy monetą.
Rozwój wymiany dóbr i usług na przestrzeni lat wykazał, że najlepszym środkiem pośredniczącym w transakcjach są metale szlachetne (kruszce). Na przykład w odniesieniu do złota, jego duża wartość przy relatywnie małej objętości zapewniała łatwy transport, przechowywanie i co najważniejsze, właściwie nieograniczoną wymianę.
105/110
