Okres ten obejmował prawie cały XIII wiek do 1308 r. W tym czasie mennica w Gdańsku funkcjonowała za panowania księcia gdańskiego Świętopełka (1220–1266) oraz jego syna Mestwina II (1266-1295).

Po śmierci Mestwina władzę nad Pomorzem Wschodnim objął Przemysł II Wielkopolski, a następnie Władysław Łokietek. Za panowania tych ostatnich mennica w Gdańsku była prawdopodobnie nieczynna. Produktami mennicy w tym okresie były brakteaty. Charakterystyczne, jednostronne monety, bite na bardzo cienkich blaszkach. Emisje gdańskie miały wyobrażenia gryfa, lilii, głowy ludzkiej bądź byka. Obok monet pochodzących z mennicy książęcej, równolegle posługiwano się monetą obcą – brandenburską i krzyżacką.