Twórcy polskich znaków
pieniężnych obiegowych – II RP
Urodził się 25.02.1884 r. w Warszawie, zmarł 9.03.1963 r. w Warszawie. Był artystą projektującym sztukę użytkową i grafikę. W 1903 r. ukończył naukę w warszawskiej szkole realnej, od 1904 r. student krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, uczeń Józefa Mehoffera. W 1909 r. odbył dwuletnie studia w Paryżu. Współzałożyciel stowarzyszenia Architektura, Rzeźba, Malarstwo i Rzemiosło (od 1913 r. Warsztaty Krakowskie), które zajmowały się projektowaniem i wykonywaniem wzornictwa przemysłowego.
W 1922 r. wygrywa konkurs na projekt monet obiegowych. W 1923 r. otrzymuje tytuł profesora Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie (od 1932 r. Akademia Sztuk Pięknych), a w 1926 r. współorganizuje Spółdzielnię Artystów Plastyków ŁAD. W latach 1928 – 1930 dyrektor Departamentu Sztuki w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.
Od 1935 r. obejmuje stanowisko prorektora Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, od 1936 r. do wybuchu wojny pełni funkcję rektora. W 1939 r. wyjeżdża do Londynu.
W 1947 r. wraca do Polski i rozpoczyna współpracę z Biurem Nadzoru Estetyki Produkcji (późniejszy Instytut Wzornictwa Przemysłowego). Również w 1947 r. otrzymuje tytuł profesora zwyczajnego Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 1951 r. zostaje przewodniczącym Rady Naukowej Instytutu Wzornictwa Przemysłowego i pełni tę funkcję do 1959 r. W 1958 r. projektuje m.in. awers monety obiegowej o nominale 5 złotych z wizerunkiem rybaka.
1, 2 I 5 GROSZY
emisja w latach 1923-1939
10, 20 I 50 GROSZY
1923 r.
5 ZŁOTYCH
100. rocznica powstania listopadowego (sztandar), 1930 r.
11/110
