HISTORIA POLSKIEGO PIENIĄDZA

Wojenne dzieje polskiego złota

ZASOBY KRUSZCOWE BANKU POLSKIEGO SA

W sierpniu 1939 r. w zasobach banku centralnego Rzeczypospolitej Polskiej znajdowało się 79,5 tony złota. Wartość kruszcu szacowano na 463,6 mln złotych, co stanowiło kwotę 87 mln dolarów amerykańskich.

W skarbcu centrali Banku Polskiego SA w Warszawie przechowywano złoto o wartości 193 mln złotych, w oddziałach banku centralnego rozlokowano kruszec o wartości około 170 mln złotych, a depozyty za granicą stanowiły wartość około 100 mln złotych.

W wyniku agresji hitlerowskich Niemiec na Polskę 1 września 1939 r., podjęto decyzję o ewakuacji złota z kraju.

DZIAŁANIA WŁADZ BANKU POLSKIEGO SA PODEJMOWANE W RAMACH EWAKUACJI ZASOBÓW ZŁOTA

W pierwszej fazie ewakuacji kruszec przetransportowano na  wschód kraju.

10 września zadecydowano o wywiezieniu wszystkich zasobów kruszcu do Francji.

13 września złoto zwieziono do stacji kolejowej w Śniatyniu, będącej punktem zbornym, a następnie przewieziono do Konstancy – portu nad Morzem Czarnym.

W Rumunii zdeponowano około 3 ton złota w Narodowym Banku Rumunii.

Załadunek złota na tankowiec Eocene i dalsza podróż do Turcji.

20 września kruszec przeładowano w Stambule do wagonów i przetransportowano do Syrii, a następnie do Libanu.

84/122