W wyniku reformy walutowej w obiegu ponownie pojawiły się monety. Jednak z uwagi na niewystarczającą ilość bilonu w początkowym okresie wymiany pieniądza, Ministerstwo Skarbu zostało zmuszone do emisji „biletów zdawkowych”, czyli pieniędzy papierowych tymczasowo zastępujących monety.

Nominały 1 i 5 groszy wykonano jako nadruki na banknotach o wartościach 500 000 i 10 000 000 marek polskich, natomiast 10, 20 i 50 groszy przedstawiały wyobrażenia nowo wprowadzanych monet.

Na biletach umieszczono datę emisji 28 kwietnia 1924 r. W późniejszym okresie wyemitowano nominały 2 i 5 złotych z datą emisji 1 maja 1925 r.