Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, na terenach dawnego Królestwa Polskiego w obiegu pozostawała marka polska wprowadzona jeszcze przez władze niemieckie w 1917 r. Sytuacja państwa polskiego, które właściwie tworzyło od podstaw aparat gospodarczy i bankowy, zmusiła władze do utrzymania marki polskiej  jako waluty przejściowej. Płatniczy charakter banknotów Generał-Gubernatorstwa Warszawskiego utrzymano do 30 listopada 1923 r., natomiast Polska Krajowa Kasa Pożyczkowa otrzymała prawo emisji marki polskiej do momentu powołania nowej instytucji emisyjnej i wprowadzenia nowej waluty.

Pierwszym banknotem wyemitowanym w wolnej Polsce było 500 marek polskich z datą emisji 15 stycznia 1919 r., który graficznie nie odbiegał od emisji niemieckiej, zmieniła się tylko klauzula.