Panowanie Jana II Kazimierza Wazy przypadało na okres wielu wojen i postępującego w ślad za tym upadku gospodarczego Rzeczypospolitej Obojga Narodów, co przełożyło się także na produkcję menniczą. Po okresie stabilizacji monetarnej na początku panowania króla, zaczął pogłębiać się kryzys, na który złożyły się wojny z kozakami, Szwecją i Rosją. Konieczność regulowania zobowiązań wobec wojska, długi Rzeczypospolitej i pusty skarbiec przyczyniły się do emisji monety niepełnowartościowej.

W okresie panowania Jana II Kazimierza Wazy działały mennice koronne w Krakowie, Bydgoszczy, Wschowie, Poznaniu, Lwowie i Ujazdowie oraz mennica w Wilnie bijąca monety litewskie.

W mennicach miejskich bito monety w Toruniu, Gdańsku i Elblągu. W mennicy w Mitawie bito monety lenne kurlandzkie, a w mennicy w Królewcu monety lenne pruskie. Oprócz wymienionych mennic na potrzeby emisji szelągowej dodatkowo pracowały mennice w Oliwie, Brześciu, Kownie i Malborku.