Na podstawie ustawy sejmowej o denominacji złotego z dnia 7 lipca 1994 r. wymianę pieniądza zaczęto realizować od 1 stycznia 1995 r. przy kursie 10 000 złotych „starych” do 1 złotego „nowego”. Do obiegu wprowadzono serię banknotów z wizerunkami władców polskich autorstwa Andrzeja Heidricha oraz monety. W początkowym, przejściowym okresie wymiany trwającym do 31 grudnia 1996 r., pieniądz nominowany w starych i nowych złotych obiegał rynek równorzędnie. Z dniem 1 stycznia 1997 r. stare emisje przestały być prawnym środkiem płatniczym, a ich wymiana mogła nastąpić tylko w kasach NBP w terminie do 31 grudnia 2010 r.