HISTORIA POLSKIEGO PIENIĄDZA

Pieniądz w okresie Piastów i Jagiellonów

Leszek Biały
(1202-1227)

Władysław Laskonogi
(1202, 1228)

Henryk I Brodaty
(1229-1238)

Konrad Mazowiecki
(1229, 1241-1243)

Bolesław V Wstydliwy
(1243-1279)

Leszek Czarny
(1279-1288)

Przemysław II
(1295-1296) król

Emisje kolejnych władców to okres dalszej produkcji brakteatów i denarów. Postępujące rozbicie dzielnicowe, idące w parze z osłabieniem władzy centralnej i umacnianiem władzy poszczególnych książąt przyczyniły się do wielu lokalnych emisji pieniądza.

Emitowana w XIII w. na ziemiach polskich moneta, która obiegała lokalne rynki, z czasem stała się pieniądzem niewygodnym. Dotyczyło to zwłaszcza większych transakcji, gdzie aby uniknąć przeliczania czy ważenia odpowiedniej liczby monet, wykorzystywano kawałki kruszcu.

Tymczasem w zachodniej Europie już na początku XIII w. zaczęto bić wartościową, stabilną monetę srebrną – grosz. Natomiast w połowie XIII w. we Florencji zapoczątkowano emisję monety złotej – florena.

Idąc za przykładem państw zachodnich również na ziemiach polskich zaczęto wprowadzać nowe rozwiązania w systemie monetarnym. Jako pierwsze „grube” monety zaczęto bić kwartniki na terenie Śląska. Z czasem nowe typy monet zaczęły się pojawiać w innych dzielnicach kraju.

8/122